Μάρκος Βαμβακάρης - Φραγκοσυριανή (1935)

Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
|λες και μάγια μου’ χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά x2

(γειά σου Μάρκο μου ντερβίση)

Θα ’ρθω να σε ανταμώσω
πάλι στην ακρογιαλιά
|Θα ήθελα να μέ χορτάσεις
όλο χάδια και φιλιά x2

Θα σε πάρω να γυρίσω
Φοίνικα, Παρακοπή
|Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου ’ρθει συγκοπή x2

Στο Πατέλι, στο Nιχώρι
φίνα στην Αληθινή
|και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή x2
γειά σου Μάρκο.

...Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν..... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:

Μία φούντωση, μια φλόγα

έχω μέσα στην καρδιά

Λες και μάγια μου΄χεις κάνει

Φραγκοσυριανή γλυκιά...

Ούτε και ξέρω πως την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή...
 (Μάρκος Βαμβακάρης)

Πήγη@wikipedia